Wie döt mij wat!

Uitgelicht ~ marikkie

Terwijl ik dit typ lig ik in bed voor mijn dagelijkse middagslaapje. Maar slapen lukt vandaag echt niet. De kinderen liggen lekker in hun bedjes, en ik kan maar niet loslaten dat ze na het slapen de hele week weg zullen zijn. Het liefst kruip ik nu stiekem bij ze in bed. Snuffelend aan de Zwitsal haren, hier en daar een vleugje kinder Make-Up en dat vermengd met fluffy glitterslijm (wat een vreselijke trend is dat).  De tassen staan klaar in de gang. Als ze wakker worden hoeven alleen de knuffels er nog in en dan komen mijn ouders ze ophalen.

Mijn dochter, Heidi, raakte helemaal in paniek toen ik vertelde dat ik de komende tijd wat vaker weg zal zijn. “Blijf je daar dan slapen? Laat je mij dan zómaar hélemaal alleen?“. De tranen biggelden over haar grote wangen. Ze zijn het niet gewend dat ik er op uit ga, ik ben tenslotte altijd thuis. Als zij weg gaan zonder mij, voelen ze zich vaak een beetje schuldig. Ik zeg dan dat ik hier op ze blijf wachten tot ze terugkomen. Dat vinden ze een fijn idee. Boris zegt steevast de troostende zin: “Ik kom altijd weer terug hoor mam“. De schat!
Maar nu is het anders, ik ben niet thuis aan het wachten, en dat is goed. Ik heb Heidi uitgelegd dat het niet erg is dat ik niet naar huis kan komen. “We hebben juist ontzettend veel geluk dat ik daar ‘moet’ blijven. Terwijl jullie gezellig bij opa en oma logeren, ga ik deze keer niet liggen wachten tot jullie terug komen, maar mag ik oefenen om beter te worden. Al die lieve mensen in het ‘Oefenhuis’ gaan mij helpen. Dan kunnen we straks misschien eens wandelen in het bos en wie weet kan ik zelfs leren fietsen. Dat wil ik zo graag, net als jij!”. Heidi vond het stiekem wel grappig dat ik niet kan fietsen. “Ik kan het al bijna mam. Ik ga extra hard oefenen en dan bewaar ik mijn zijwieltjes voor jou“.

Mijn eerste dag begint met een afspraak bij de arts. Daarna ademtherapie, ergotherapie, een gesprek bij de psycholoog en als afsluiting ga ik zwemmen. En dat zwemmen is wel een dingetje. Ga je in bikini of is een zwempak juist meer gepast voor deze situatie? Het liefst zou ik in een duikpak gaan, maar ik ben bang dat ik dan linea recta naar de bodem zink. Ik ben zo slap als een vaatdoek en zwemmen was sowieso al nooit mijn sterkste punt. Gelukkig zullen ze geen golfslagbad hebben want dat overleef ik niet, haha.

Ondertussen kan ik het mij amper voorstellen dat ik morgen echt ga starten. Maanden hebben we hier naar toe geleefd. Het was altijd zo ver weg en nu is het plotseling zo dichtbij. Iets te dichtbij, als je het mij vraagt. Mijn tassen moet ik dan ook nog inpakken en dat wordt nog best een klus. Denk aan veel chocola, een laptop, boeken, super professionele sportkleding (ik weet het, zwaar overdreven aangezien er geen sport op het programma staat) meerdere kussens, een elektrische deken, mijn eigen matras, een nieuwe pyjama, een boel pillen en voedingssupplementen, mijn Groenlipmossel-drankje (jumm) en uiteraard de scootmobiel (voor nu wordt hij nog gedoogd).

Ook al heb ik nog niks ingepakt en doe ik het liefst alsof er niets staat te gebeuren, de belangrijkste voorbereidingen heb ik wel vast getroffen. Om mijn oneffenheden enigszins glad te stijken, heb ik mij meerdere keren ingesmeerd met een dikke laag ‘bruin zonder zon’. Een leuk kleurtje kleed zo lekker af in het zwembad en het maakt de boel nét wat florissanter (al neig ik inmiddels meer naar een soort Oempa Loempa oranje). Ook heb ik mijn haar een blonde opfrisbeurt gegeven en mijn nagels vrolijk roze gelakt. En last but not least: ik heb een dikke stapel met hele grote onderbroeken gekocht! Altijd fijn voor wanneer je bij de arts in de meest onmogelijke houdingen moet gaan staan (been there, done that).

Kortom, ik ben er klaar voor (soort van). Wie döt mij wat!

Gepubliceerd door marikkie

20 gedachten over “Wie döt mij wat!”

  1. Haha, ondanks alles zitten we toch in de auto te lachen om jouw verhaal.
    Heidi en Boris zitten tevreden achterin met een krentenbol te kijken naar een Netflix serie op mijn IPad.
    Ze hebben zin in een weekje Drenthe. Heidi lacht haar “grote wangen” bol bij het vooruitzicht dat we een buro voor haar hebben neergezet. Zij is dan juf en Boris kind, zegt ze.

    Zet ‘m op komende week dapper kind.
    Dikke kus van ons!!

    Like

    Beantwoorden

  2. Oh heerlijk waar jij je druk om kan maken!! Wat zal jij knap gaan revalideren!! Hihi.

    En de kindjes loslaten. Voelt zo onnatuurlijk. Maar je hebt het goed uitgelegd zeg. Topper ben je!

    Zet ‘m op meid. We denken aan je.

    Like

    Beantwoorden

  3. Zet ‘m op!! Ze zullen versteld staan, zo’n gekleurde fanatiekeling hebben ze daar vast nog nooit gehad. ( met roze nagels, oranje velletje en blonde haren)
    Topper ben je en je kunt het!
    Dikke knuffel.

    Like

    Beantwoorden

  8. Hahaha wat heb ik weer gelachen om jouw verhaal. Hoe je beschrijft natuurlijk, lieve oempa loempa. Wat echt leuk is het natuurlijk niet. Zet m op, laat ze een poepie ruiken! 😉 dikke kus!

    Like

    Beantwoorden

  9. Lieve Marieke, wat schrijf je leuk!! Ontzettend knap dat je dit deelt. Ik kan me zo goed in je verplaatsen… kippenvel. Van nog even met ze willen knuffelen tot aan is een badpak niet meer gepast? Vooral doen waar jij je goed in voelt! Dus je mooie bikini aan en knallen gaan! Trots op je! Een hele dikke virtuele knuffel. Liefs

    Like

    Beantwoorden

    1. Ik denk inderdaad dat je alle kanten snapt. Van het emotionele stukje, tot het druk maken om de zogenaamde oppervlakkigheden. Ik denk dat als jij er hier zat, je ook je best was blijven doen om er leuk en verzorgd uit te zien. En in jouw geval is dat zelfs prachtig 😍

      Lief dat je een berichtje achterlaat. Ik hoop dat jouw bekken goed herstelt. Mocht je vragen hebben of als ik je ergens bij kan helpen, dan doe ik dat graag hoor!!

      Xxx

      Like

      Beantwoorden

  10. Meid, wat ben je sterk! Het komt goed, elk stapje vooruit is er 1. En soms val je er een paar terug, maar zet dan je kroon op en ga door!

    Toen ik aan het revalidatie traject begon, kwam ik zowat aan met de rolstoel. Na veel bloed, zweet en tranen kon ik nadat ik het afrondde baantjes zwemmen en naar de speeltuin lopen en ervan genieten.

    Ik wens jou hetzelfde en nog meer! Succes!!

    xxx Marjolein

    (insta: mamamaud)

    Like

    Beantwoorden

  11. Iedereen zegt al hoe het er op staat: You rock kei en keihard! Niet tof hoe het is op het moment maar oh wat ga jij nog meer shinen als je hebt bereikt waar jij zo ontzettend je best voor doet!
    Dikke knuffel. X

    Like

    Beantwoorden

Plaats een reactie